μισοκά(μ)νω

(Μ μισοκάμνω) [κά(μ)νω]

νεοελλ.

(η μτχ. παθ. παρακμ.) μισοκαμωμένος, -η, -ο

ημιτελής, όχι τελειωμένος, μοσοφτειαγμένος

μσν.

θεωρώ κάποιον ανίκανο να κάνει κάτι, να φέρει εις πέρας κάτι.